«بسم رب المهدی و بسم رب المنتظر»

راستش تو این برگ از صفحات انتظارمون مونده بودم چه مطلبی انتخاب کنم. کار سختیه! مخصوصا برای مایی که خیلی کم فرصت کردیم اسلام رو بشناسیم! مایی که خیلی کم تلاش کردیم پیامبر رحمة للعالمین رو درک کنیم... حالا که می خوام از اون وجود مقدس و از اون سرچشمه رحمت بگم، نمیدونم ازکجا باید شروع کنم...

ولی خب... مطلب همیشه خودش جور میشه.... چند روز پیش داشتم در مورد مرگ و عالم بعد از مرگ! مطالعه میکردم. چه چیزایی که توش ننوشته بود.... امروز هم وقتی به برگ شانزدهم دقت کردم دیدم ثانیه شمار عمرم چقدر داره زود میگذره و منه مسلمون چقدر غافلم از هشدارها و احادیث گرانقدر پیامبرم که از روی محبت و مهربونی پدرانه در حق انسان ها ادا شده و ما انسان های اخرالزمان چقدر قدرنشناس این نعمت بزرگیم. و با همین ناسپاسی روز به روز پرده غیبت رو که گناهان ماست کلفت تر میکنیم و باز هم گلایه و شکایت که خدایا چرا امروز هم اقامون نیومد؟؟؟!!!!....

یادمه وقتی کوچیک بودم هر کی صفحات زندگیش تموم میشد و میپرسیدم چی شده؟ فلانی کجا رفته؟ چرا همه دارن گریه میکنن؟ و غیره  یه جواب بیشتر نمیشنیدیم. بهم می گفتن:

منی که تو نعمت اسلام و محبت ولایت قدم به این دنیای خاکی گذاشتم. منی که تو هر شهری از کشور اسلامی قدم بردارم حداقل یک خیابون به اسم زیبای ولیعصر (عج) هست ولی غافل از رهگذران غفلت زده که حتی توجهی به اسم مکانی که درش هستن ندارند و .....

داشتم فکر میکردم آیا لطفی بزرگتر از این برای منه انسان می تونسته وجود داشته باشه؟ مگه نه اینکه برای هر نعمتی شکری واجبه؟ پس من در طول این سالیان عمرم که تو این نعمت ارزشمند غوطه ور بودم اصلا به شکرانه این نعمت کاری انجام دادم؟بر فرض یه الحمدالله گفته باشم. کافیه؟؟ وقتی حساب دودوتا کردم دیدم نه! باید یه کاری بکنم. باید یه حرکتی به خودم بدم. اخه ما آدما عادت کردیم قدر نعمتی رو که توش هستیم ندونیم و همیشه زیاده خواهی کنیم. ولی وقتی که اون رحمت از دستمون رفت، می فهمیم چه چیز باارزشی رو به هدر دادیم. حالا یا عمرمونه! یا جوانی! یا فرصت! یا امکانات! یا حتی یک نماز دو رکعتی!

چه خوبه در این فرصتی که به وجود اومده  تک تک مون شروع کنیم. نامگذاری این سال به این اسم هشدار خوبیه برای همه ما تا سعی کنیم، قدمی برای مسلمون تر شدن برداریم! که اگه این قدم رو برداشتیم می تونیم سربلند و به دور از شرمندگی دعای فرج بخونیم و از خدا ظهور اقا رو خواستار باشیم. بگیم یابن الحسن ما آماده ایم بیا که می خوایم در رکابت باشیم.... انشاءالله